Doz aşımına neden olabilecek şeylerin arasına artık süt ekleyebiliriz gibi görünüyor. . Yakın tarihli bir makale, 54 yaşındaki bir adamın birkaç gün içinde büyük miktarda inek sütü içtikten sonra kendini nasıl hastanede bulduğunu anlatan 2012 tarihli bir olay raporundan alıntı yapıyor. Bu kadar çok süt tüketimi, adamın “sütlü” kanı tedavi edilirken yoğun bakımda birkaç gün geçirmesine neden oldu.
Hastanın bir dizi şikayetle Hollanda’nın Rotterdam kentindeki Maasstad Hastanesine geldiği bildirildi. Nefes darlığı ve çok terlemenin yanı sıra çok susuyor ve çok idrara çıkıyordu. Hastaneye yatırılmadan iki gün önce pratisyen hekimi tarafından hastaya tip 2 diyabet teşhisi kondu, ancak metformin tedavisi semptomlarını iyileştirmedi.
Kalp atış hızı hızlıydı, kan basıncı yüksekti ve glikoz seviyeleri (normal aralığa kıyasla) daha da yüksekti. Kan örnekleri alındığında doktorlar daha fazla sorun fark ettiler: Kanı süt gibiydi . Çok geçmeden beklenmedik bir açıklama bulundu.
Doktorları olay raporunda şunları söyledi: Özgeçmişinde hastanın susuzluğunu gidermek için son iki gündür günde yaklaşık 22 litre tam yağlı süt içtiği öğrenildi. Sütün besin değerine göre bu sadece iki günde 1.540 gram protein, 1.980 gram şeker ve 1.496 gram yağ demektir.” yazılmıştı.
Hasta, çok yüksek glikoz seviyeleri ve trigliseritleri (kanınızdaki bir tür yağ) göz önüne alındığında değerli bilgiler alır. akut pankreatit Kansere yakalanma riski nedeniyle yoğun bakıma alındı. Burada plazma değişimi ve kısa etkili insülin tedavisi gördü ve ( inanılmaz derecede acı verici ve genellikle yaşamı tehdit eden ) pankreatit başlangıcı başarıyla önlendi. Bir süre daha ara verdikten sonra kanı kabul edilebilir seviyelere geri döndü ve “insülin, metformin ve muhtemelen bu kadar çok süt içmemesi söylendi.” yaşam tarzı müdahaleleriile taburcu edildi.
Takım, ” Süt içmek genellikle sağlıklı kabul edilir. “Ancak bu vaka raporu, çok fazla süt içmenin ciddi etkileri olabileceğini gösterdi. Bildiğimiz kadarıyla, bu kadar yüksek bir trigliserit seviyesi, şimdiye kadar bildirilen en yüksek seviyelerden biridir.”
Makale Uluslararası Klinik Tıp Dergisi’nde yayınlandı.
